ВОКУНИШ. Мо, тамоми мардуми Ҷамоати деҳоти Навбаҳори ноҳияи Кӯшониён, аз тамошои филми ҳуҷҷатии “Бешарафӣ”, ки мақсад аз таҳия ва намоиш додани ин филмнома ҳаргиз накӯҳишу таҳқири касе нест, балки нишон додани воқеияти талхест, ки дар сарнавишти як нафар инсон нақши мудҳиш, сиёҳии шармгину покнашавандае боқӣ гузоштааст мебошад, бори дигар огаҳ шудем.

ВОКУНИШ. Имрӯзҳо, дар даврони басо пурошӯб, бархурди тамаддунҳо қарор дорем. Ин аст, ки омилҳои зиёди номатлуб, аз қабили экстремизм терроризм ва ифротгароӣ ба осоиш ва амнияти тамоми кишварҳои ҷаҳон, аз ҷумла кишвари мо низ халали ҷиддӣ ворид карда метавонад.Тамошои филми мустанади «Бешарафӣ” ба ҷуз хиёнат ба миллату Ватан ва дини поки Ислом дигар чиро маънидод мекунад?

АНДЕША. Мақоли халқие ҳаст,ки гуфтаанд: “Вайрон кардан осон аст ва обод кардан душвор”. Мардуми шарафманди тоҷик  тавонист бо заҳмату амалҳои ободкоронаи хеш сарзамини аҷдодие, ки аз  ҷанги таҳмилии шаҳрвандӣ, аз дасти хоинони давлату миллат харобагштаро  аз нав обод созад ва бо корҳои бундёкоронаю созандагӣ ҳисси баланди ифтихори миллии худро  нишон диҳад.

ВОКУНИШ. Баъд аз тамошои қисмати 7-уми силсилафилми мустанади «Хиёнат», ки  шоми 21-уми январи соли равон дар шабакаи телевизионии Тоҷикистон таҳти унвони «Бешарафӣ»  намоиш дода шуд, боз беномусиву фосиқӣ ва бешарафии як тан аз аъзои бо ном «Паймони миллӣ», ки саркардаи маънавиашон М.Кабирӣ аст, дар оинаи беҷиллояшон намудор гаштаву ошкор шуд.