АНДЕША. Илму дониш чароғи равшанест, ки ба зиндагии инсонҳо нуру сафо, меҳру вафо ва хуршеди пурҷилоро мемонад, ки нурҳои он ба атрофиён гармӣ ва рӯшноии зиёд мебахшад. Касе, ки аз илму дониш, хиради воло ва аз ахлоқи ҳамида баҳраманд бошад, қалби нуронию рӯҳи қавию пок дорад ва ба атрофиён ҳеҷ гоҳ зараре нарасонида, бо ахлоқи ҳамида, пайваста шахсро ба роҳи ростию накӯкорӣ даъват менамояд.

ВОКУНИШ. Мо сокинони ноҳияи Вахш, филми ҳуҷҷатии «Бешарафӣ»-ро, ки таҳти унвони таҳрибкорона ва зиддиамалии ТЭТ ҲНИ ва пайомадҳои ногувори онро тавассути оинаи нилгун тамошо намуда, ба хулосае омадем, ки тарбия аз оила маншаъ мегирад. Аз баски давраи кӯдакӣ, наврасӣ ва ҷавонии ҳар як шахс дар доираи оила мегузарад, волидон вазифадор ҳастанд, ки дар тарбияи фарзандон бо масъулият бошанд.

ВОКУНИШ. Нафаре, ки ҳар рӯз дар шабакаҳои иҷтимоӣ аз мардонагиву номуси мардӣ сухан мегӯяд, пас аз ошкор шуданаш чун як бешарафу беномус дигар чӣ мегуфта бошад? Нафарони гумроҳ ва бешарафу мардумфиреб чун Муҳаммадиқболи Садриддин дар сафи ТЭТ ҲНИ хело зиёданд.

Ш.ШОҲИН. Дар доираи нақша-чорабиниҳои муштараки амалиёти умуминоҳиявӣ оид ба тоза намудани дохил ва атрофи қабристонҳо зери унвони «Як рӯзи ёдоварӣ» дар ҳамкорӣ бо Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии ноҳияи Шамсиддин Шоҳин дар ҳудуди  Ҷамоати деҳоти Чагам бо иштироки аъзои фаъоли Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон дар якҷоягӣ бо аъзои Шӯрои ҳаракати ҷамъиятии ваҳдати миллӣ ва эҳёи Тоҷикистон дар ноҳияи Шамсиддин Шоҳин ва дигар сокин