АНДЕША. Дар тӯли таърихи инсонӣ барои ба сӯйи саодату шукуфоӣ ва ободиву осудагӣ раҳнамун кардани халқу миллатҳои алоҳида нақши фарзонафарзандони он хеле муассиру аҳамиятнок аст. Тоҷикистони соҳибистиқлолу озодро имрӯз агар ба як қасри муҳташаму зебо шабеҳ намоем, пеши назарамон созандаи аввалини ин қасри боҳашамат меояд, ки маҳз Эмомалӣ Раҳмон мебошад.