ВОКУНИШ. Дар замон ва ҷомеи муосир ҳизбу ҳаракатҳои ва равияҳои гуногуне пайдо гардида, амал карда истодааст, ки онҳо харектери иртиҷоӣ ва зӯроварӣ доранд ва агар онҳо фурсат ва шароити муносиб ёбанд, метавонанд, ки пеш аз ҳама ҷавононро ба худ ҷалб карда, ба ин васила мақсадҳои ғаразноки худро амалӣ намоянд. Яъне дар ҷавонон, ки шуури тозаву таҷрибаи кам доранд имконияти бештаре мавҷуд аст, ки онҳоро ба самте равона созанд.






























