| Page 2169 | ҲҲДТ

Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон дар самти тарбияи насли ҷавон фаротар аз як ҳизби сиёсист!

ФАРХОР. Масъулони Кумитаи иҷроияи ҲХДТ дар ноҳияи Фархор дар асоси нақша-чорабиниҳои тасдиқшудаи Кумитаи иҷроияи ноҳиявии ҳизб бо хонандагони синфҳои болоии муассисаи таҳсилоти миёнаи умумии №24-и деҳаи Сайф Раҳимзоди Афардии ҷамоати деҳоти Зафар суҳбат намуданд.

Кор дар маҳал ва таъсиси ташкилотҳои ибтидоии ҳизбӣ

ПАНҶ. Тибқи ҷадвали тасдиқнамудаи Кумитаи иҷроияи ноҳиявии ҳизб дар ҳамаи деҳаву маҳаллаҳои ҷамоати деҳоти Меҳвар суҳбату мулоқотҳо баргузор гардида истодааст.

Ин навбат, дар маҳаллаи Араби ҷамоати деҳоти зикргашта бо мардуми заҳматкаши ин маҳалла вохӯрӣ роҳандозӣ карда шуд.

Миллати солим таҳкурсии ҷомеаи солим мебошад

^{КӮЛОБ. Солимии миллат кафолати асосии рушди давлат ба ҳисоб меравад. Дар айни ҳол имрӯз дар ҷомеа гирифторони бемориҳои сироятӣ ба амсоли ВНМО/АНМО, Гепатит С ва нашъмандӣ зиёд ба мушоҳида мерасад, ки ин бисёр ташкишовар аст.}

Бунёдкорию созандаги мароми мост

ВАХШ. Ҷиҳати иҷрои дастуру супоришҳои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, раиси муаззами ҲХДТ муҳтарам Эмомали Раҳмон оид ба бунёд,таъмир ва сохтомони муассисаҳои таълими барои соҳаи маориф дар муассисаи таълимии №14-и ноҳияи Вахш бо маблағгузории бунёди миллии маблағгузори иҷтимоии Тоҷикистон ва саҳми аҳолии деҳа сохтмони як бинои дуоошиёнаи иборат аз даҳ синфхонаи замонави оғоз гардид.

Марҳилаи созандагӣ дар ҳаёти ҷавонони Тоҷикистон

АНДЕША. Бузургтарин дастоварди даврони истиқлолият ба даст овардани Ваҳдати миллӣ ва суботу амният дар ҷомеа аст, ки ҳамаи комёбиву муваффақиятҳои баъдӣ дар Тоҷикистон самараи он мебошанд.

Пешвои миллат ва рисолати давлатсозиву давлатдории ӯ

АНДЕША. Дар бораи ҳайсият ва шахсияти Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон чизе навиштан кори осон нест. Зиндагӣ, корнома ва фаъолияти рӯзмарраи ин чеҳраи пешгому пештоз ва қосиди сулҳу ваҳдати миллӣ дар даҳҳо китобҳои хурду бузург инъикос гардиданд.

Терроризм ва экстремизм: моҳият, сабабҳои авҷгирӣ ва роҳҳои пешгирӣ

АНДЕША. Дар охири асри XX ва ибтидои садаи XXI инсоният ба хатари ҷиддие мисли терроризм ва экстремизм рӯ ба рӯ шуд, ки ба бақои одаму олам таҳдид мекунад.

Наҳзатиҳои лаънатӣ – хизматгори хоҷагони хориҷӣ

ВОКУНИШ. Имрӯзҳо ҳамагон симои разилонаи намояндагони гурӯҳи наҳзатиҳоро, ки ҳамчун хоинони давлату миллат дар зери қаноти хориҷиҳо паноҳ мебаранд, шинохтанд.

Ифротгароён дини мардумро ба муқобили мардум истифода бурда истодаанд

АНДЕША. Дар замони мо, ки пур аз таззод, мушкилот, ихтилофу зиддиятҳост, доир ба афзудан ва густариши экстремизм, фундаментализм, терроризм ва дигар зуҳуроту падидаҳои номатлубу хатарафзо зиёд ҳарф мезананд ва менависанд. Маънои аслии «экстремизм» чист ва он чӣ гуна падида аст?

Ҳифзу нигоҳдории муҳити зист масъулият ва уҳдадории ҳар як шаҳрванди худогоҳи ватандору ватанпараст

Ш.ШОҲИН. Дар қатори масъалаҳои мубрами рӯз экстремизм, терроризм, ВНМО нигоҳдории муҳити зисту солим нигоҳ доштани муҳити экологӣ яке аз мавзӯъҳои рӯзмарра ва ташвишовари на танҳо давлату минтақа балки сатҳи байналмиллалӣ ба шумор меравад.