АНДЕША. Вақте, ки тамоми башарият аз паҳншавӣ ва хатари бемории даҳшатовар коронавирус азият мекашанд ва иқтисодиёти ҷаҳонӣ ба нишонаҳои поёнӣ расид, барои ҳар як нафар дарси ибрат мебошад. Яъне, душмани ноаён дар шакли вирус ба тамоми кураи замин таҳдид карда истодааст. Дар ин ҷода ман фикр мекунам, ки танқидгар ва ё мунаққид лозим нест. Зеро ин мушкилӣ дар тамоми ҷаҳон пайдо шудааст ва зиёни худро расонида истодааст.

Истиқлолият ва соҳибихтиёрии давлат, ки баъд аз садсолаҳои зиёди ҷонбозиҳо  ва  заҳмати  басо сангину  азму  талошҳои  пайвастаи мардуми озодихоҳи мо ба даст омад, дар назди мо  иҷрои вазифаи  бисёр пурмасъулияти таърихӣ ва дар айни замон  басо пурифтихор, яъне бунёди давлати навини  ҷавобгӯ ба манфиатҳои  халқи кишвар ва эҷоди аркони давлатдории  муосири тоҷиконро гузошт.

ХУРОСОН. Дар доираи Соли шинохти бештари манфиатҳои миллӣ. Ҳамарӯза бо усули “хона ба хона” бо иштироки кормандони Кумитаи иҷроияи Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон дар ноҳияи Хуросон корҳои тарғиботиву ташвиқотӣ  доир ба пешгирии бемории коронавирус ва истифодаи самараноки замин  дар ҳудуди ноҳия баргузор  мегардад. 

ЛЕВАКАНТ. Дар доираи Соли шинохти бештари манфиатҳои миллӣ.