ВОКУНИШ. Таърих гувоҳ аст, ки мардуми сарбаланди тоҷик аз қадим пешрафти зиндагиро бо ақлу заковат, донишу фаросат, фарҳангу маданият таъмин мекунанд, на бо ҷаҳолату тиру туфанг ва ё дасисаандозӣ мисли Кабирӣ ва атрофиёни ӯ. Албатта мусалам аст, ки ҲНИ аз рӯзҳои авали фаъолияташ маълум буд, ки мақсади нопок ва маккорона дорад, ки аз номаш пайдост.