АНДЕША: Ваҳдат ба манънои воҳид, якдилӣ сарҷамъӣ фаҳмида мешавад. Вақте, ки мо кореро сарҷамъ ба иҷро мерасонем дар натиҷа аз он манфиат мебинем, дар ин сурат пай мебарем, ки маҳз сарҷамъии мо боиси ҳал гаштани мушкилотҳои азим мегардад. Кам роҳбарон метавонанд, ки зери мафҳуми Ваҳдат мардуми худро сарҷамъ намоянд.