Сентябр 2018

Ҳар кӣ бо душмании халқ равон аст чу баҳр...

ВОКУНИШ. Имрӯз аз тариқи воситаҳои ахбори омма мехонем, ки хоинони миллат – наҳзатиёне, ки аз ҷазо гурехта дар Аврупо паноҳ мебаранд, нисбати сарварони Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, давлату миллати тоҷик суханони тӯҳматомезро паҳн намуда, бо ин роҳ мехоҳанд нуфӯзи Тоҷикистонро дар арсаи байналмилалӣ паст намоянд.

Ноқобилони даҳр ба мақсад намерасанд

АНДЕША. Таҷрибаи башари собит месозад, ки ба озодии комилу истиқлолият расидани ҳар як миллату давлат бе ба даст овардани ваҳдати миллӣ, якдигарфаҳмӣ, меҳр ба Ватану сарзамини худ номумкин мебошад. Миллати тоҷик аз қадимулайём таҳти шиканҷаи бегонагон борҳо қарор гирифта буд. Лекин фарҳанги волои миллат, таҳти сарварии фарзандони содиқи Ватан тавонист, ки худро ҳамчун миллати соҳибватан то имрӯз нигоҳ дорад.

Иттиҳоди «Паймони сагҳои лаъин ва ё косалесони парешон»

ВОКУНИШ. Барои мондани як номи мувоффиқ ба мақолаи навиштаам соатҳо андеша кардам, ки чи номе гузорам, ки ба ин «Ватандӯстони сарсупурда» шоиста бошад. Ин Анҷуманороёну иттиҳодсозонро саг гуфтан хатто аст, зеро саг аз инҳо дида вафодортар аст ва ҳеҷ гоҳ ба соҳиби худ хиёнат намекунад. Ин иттиҳодсозон косалесонеро мемонанд, ки барои адои пулҳои хурдаашон қодиранд ба ҳар кори паст даст зананд.

АМАЛҲОИ ПАЙДАРПАЙ ВА МАНТИҚАН ХАТОИ СИЁСИИ ТЭТ ҲНИ ВА ҲАМАСЛАКОНАШ ДАР ВАРШАВАРО МАҲКУМ МЕКУНЕМ!

ВОКУНИШ. Даҳсолаи аввали асри ХХI бо тамоми хатарҳои сатҳи умумиҷаҳонии худ ба ҷони инсонҳо ва вазъи кунунии сайёра таъсири зиёде расонидааст. Дар баробари зиёд будани хатарҳои рузафзуни умумисайёравӣ ва минтақавӣ яке аз он хатарҳое, ки таъсири он дар асри навин ба ҷони инсонҳо ва рушди мафкураи инсонӣ монеъ мешавад ин амалҳои экстремистию террористӣ ба ҳисоб меравад.

Дасисабозиҳои муғризонаи наҳзатиён бо чи мақсад амали мешаванд???

ВОКУНИШ. Таърих гувоҳ аст, ки мардуми сарбаланди тоҷик аз қадим пешрафти зиндагиро бо ақлу заковат, донишу фаросат, фарҳангу маданият таъмин мекунанд, на бо ҷаҳолату тиру туфанг ва ё дасисаандозӣ мисли аъзоёни ҲНИ. Албатта мусалам аст, ки ҲНИ аз рӯзҳои авали фаъолияташ маълум буд, ки мақсади нопок ва маккорона дорад, ки аз номаш пайдост.

Кабири худро бо домони дигарон пок кардан мехоҳад, ки корест аҳмақиву разилӣ!

ВОКУНИШ. Аз нишасти САХА, ки тариқи расонаҳои иҷтимоӣ паҳн карда шуд, боз ҳамон чоргонаи манфиатхоҳ бо далолии Мухидин Кабирӣ домани нопоки худро дар гиребони дигарон пок кардан мехоҳанд. Барои мисол иқтибос аз харзагӯиҳои Мухидин Кабирӣ: «Мо ба ин назарем, забони шантажу таҳдид, ки тавассути он ҳукумати Тоҷикистон бо мардуми худаш (шумо Кабирӣ аз кадом мардумед?

«Паймони миллии Тоҷикистон» ё тори танидаи анкабутон

ВОКУНИШ. Ахиран, дар оғози ҷаласаи ҳуқуқи башари Созмони Амнияту Ҳамкории Аврупо дар Варшава мухолифони давлат ва Ҳукумати Тоҷикистон бо мақсади ҳамраъйӣ аз мавқеи сиёсӣ бо ном «Паймони миллии Тоҷикистон» -ро дар ҳайати 15 нафар узви асолатбохта созмон доданд, ки бо ин васила ҳизби наҳзати исломӣ, анҷумани озодандешон, ҷунбиши ислоҳоти иқтисодӣ ва рушд, инчунин анҷумани муҳоҷирони Осиёи Миёна бо ғаразҳои манқуртонаи сиёсӣ ба орази

Умри дурӯғ кӯтоҳ аст

ВОКУНИШ. Дар ибтидои ба даст овардани Истиқлолияти давлатӣ ба сари мардуми мо душвориҳои зиёде бор гардид. Гирдиҳамоии бардавом ва ахиран сар задани ҷанги шаҳрвандӣ Тоҷикистонро аз мероси Давлати Шуравӣ ки ҳаққи ҳалоли давлат ва миллати мо буд, маҳрум сохт. Касе намедонист, ки сабабгори ин ҷангу ҷанҷол кист, дар пайи он чӣ мақсаде ниҳон аст.

Масхарабозиҳои навбатии Кабирӣ дар Варшава фош гардиданд

ВОКУНИШ. Тибқи наворҳои пахшшудаи интернетӣ боз аз як аблаҳӣ ва масхарабозии сиёсии Кабирӣ дар Варшава харабдор шудем. Ин палидаки сиёсӣ бо афкори ҳаромаш дар яке аз ҷаласаҳои САҲА дар Варшава ҳамроҳи чанд думраваконаш бар зидди Тоҷикистони озод, ки имрӯз хеле зебо ва соҳибистиқлол «загавор» ташкил карда будааст.

Муҳиддин Кабирӣ ҳар як амали хоинонаи ту мавриди танқид аст!

ВОКУНИШ. Баъди тамошои навор ва огоҳи пайдо намудан аз ҷаласаи ОБСЕ дар Варшава, ки дар охир байни намояндагони Ҳукумати Тоҷикистон ва намояндаи ташкилоти экстремисти террористии Ҳизби наҳзати ислом низоъ ва занозани ба амал меояд, дар ҳавзаи интихоботии № 31 ба интихобкунандагонам вохӯрда, онҳоро аз ин ҳодиса огоҳ намудам ва фикрашонро дар бораи рафтори намояндагони Тоҷикистон пурсидам.