ВОКУНИШ. Ҳанӯз аз солҳои навадум мардуми Тоҷикистон эҳсос кард, ки ТТЭ ҲНИ мақсаду нияти хоинона дорад ва нисбати давлату ҳукумати кишвар хушбин нест. Аммо ба онҳо имконият дода шуд, ки ислоҳ шаванд. Вале ҳодисаҳои моҳи сентябри соли 2015 нишон дод, ки наҳзатиёни террорист ҳеҷ аз роҳи бади худ гаштанӣ нестанд.

ВОКУНИШ. Тоҷикистони соҳибистиқлол дар давоми 27 соли истиқлолият чӣ аз лиҳози сиёсӣ, иқтисодӣ, иҷтимоӣ ва фарҳангӣ бо талошу заҳматҳои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба комёбиҳои назаррас ноил гардидааст. Хурду бузурги диёрамон бо руҳбаландӣ ва шукргузорӣ аз сулҳу суботи мамлакат ва эътимод бо фардои ободу осудаи кишвар карда, барои гул-гулшукуфоии мамлакат меҳнат карда истодаанд.

ВОКУНИШ. Бо зуҳури истиқлол чун неъмати бебаҳо ва гаронмоя миллати азиятдидаву  ранҷкашидаи тоҷик нафаси озод кашид. Аммо дар баробари ин насими озодӣ душманони миллат дар хориҷи кишвар наҳзатиёнро ҳамчун тундбоди харобиовар ба сари миллати тоҷик рехтанд.

АНДЕША. Дар тули таърих тоҷикон шаҳди давлату давлатдорӣ, тамаддуну фарҳангофариро бисёр чашида, аммо шикасту заволро низ зиёд дидаанд. Дар ин росто, гирдоби балое, ки дар охирҳои садаи ХХ давлати навини тоҷиконро домангир шуд, дар ҳақиқат бақои онро зери суол бурд.