ВОКУНИШ. Ҳама  гуна  фитнаву  иғвоангезӣ,  дассисаву  амалҳои  пасипардагии  ифротгароён  мардуми  кишварамонро  ҳушдор  медиҳад,  ки  аз  ҳарвақта  дида  ҳушёру  зирак  бошем.  Наҳзатиёни  террорист  тасмим  гирифтаанд,  ки  худро  бо  амалу  кирдорҳои  зишташон  ҳамеша  дар  ҷомеа  нишон  диҳанд.

ВОКУНИШ. Мо ҷавонони ноҳияи Кӯшониён аз тамошои Филми ҳуҷҷатии "Бешарафӣ", ки мақсад аз таҳия ва намоиш додани ин филмнома ҳаргиз накӯҳишу таҳқири касе нест, балки нишон додани вақеияти талхест, ки дар сарнавишти як нафар инсон нақши мудҳиш, сиёҳии шармгину покнашавандае боқӣ гузоштааст мебошад, бори дигар огаҳ шудем.

ВОКУНИШ. Қисми 7-уми филми мустанади «Хиёнат»-ро тамошо карда, чунин хулоса баровардан мумкин аст, ки ТЭТ ҲНИ дубора чеҳраи аслии Муҳаммадиқболи Садриддинро ошкор намуд. Нафаре, ки ҳар рӯз дар шабакаҳои иҷтимоӣ аз мардонагиву номуси мардӣ сухан мегӯяд, пас аз ошкор шуданаш чун як бешарафу беномус дигар чӣ мегуфта бошад? Дар ҳақиқат бархе аз одамон ҳеҷ гоҳ аз амалҳои номатлубе, ки барояшон одат шудааст, пушаймон намешаванд.

ВОКУНИШ. Дар тамошои филми ҳуҷҷатии "Бешарафӣ"     тамоми амалҳои ноҷавонмардонаи  Муҳаммадиқболи Садриддин  дида мешавад. Дар филм дида мешавад, ки чигуна Қаландари Садриддин падари Муҳаммадиқболи Садриддин  писарашро, яъне Муҳаммадиқболро зери  амалу  кирдорҳои ғайриинсонӣ мепардозад.