АНДЕША. Сулҳу амонӣ асоси  зиндагӣ, хушбахтиву шодкомиҳо буда, ба туфайли он одамон бо хотири ҷамъ, баҳри ояндаи дурахшон, баҳри ободии диёру хонадони худ меҳнат мекунанд. Сулҳ шоистатарин неъмати рӯйи замин аст. Бале, мехостам дар бобати ин мавзӯъ фикру андешаҳоямро баён намоям.

ВОКУНИШ. Соли 1991 Тоҷикистон аз соҳибистиқлолии худ эълон намуд. Дар аввали мардуми мо ин неъмати Худодоро ба маҷрои созандагиву бунёдкорӣ равона карда натавониста, дар натиҷа ҳар гурӯҳҳои кучак ва ҳизбҳои сиёсӣ барои ба даст овардари ҷилави сиёсат ба майдон ворид шуда, дар кишвар ҷанги шаҳрвандӣ оғоз гардид. Ҷанги шаҳрвандӣ дар Тоҷикистони нав соҳиюистиқлолгашта таҳмилӣ буд.

ВОКУНИШ. Интихобот-инъикосгари ҷомеаи демократӣ буда, халқ озодона дар ҳаёти сиёсии давлат иштирок ва ояндаи худро тарҳрезӣ менамоянд. Ҳар як интихобот боз як давраи рушди навини давлатро мекушояд, зеро ҳар як интихобот ақидаҳои нав, нақшаву барномаҳои навро дар бар мегирад.

ШАҲРИТУЗ. Дар доираи Соли шинохти бештари манфиатҳои миллӣ. Гурӯҳи талиғотии назди  Кумитаи иҷроияи ҲХДТ дар ноҳияи Шаҳритуз бо мақсади шарҳи Барномаи пешазинтихоботии номзад ба мансаби Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон аз Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар ташкилоти ибтидоии деҳаи  “Бинокор”-и  Ҷамоати деҳоти Обшорон бо усули