Октябр 2020

ФИЛМИ «ХИЁНАТ» ҲУҶҶАТИ ТАСДИҚКУНАНДАИ ТЕРРОРИСТ БУДАНИ ҲНИ

ВОКУНИШ. Филми ҳуҷҷатии «Хиёнат» филмест, ки дар он аз тамоми амалҳои ваҳшиёнаи Ташкилоти террористӣ-экстремистии Ҳизби наҳзати ислом сар карда, аз оғози фаъолияташ то давраи кунунӣ ва то вопасин амалиётҳои хунине, ки аз ҷониби он бо нақшаи пешакӣ сурат гирифт, инъикос ёфтааст. Аз ин лиҳоз, мебояд филми ҳуҷҷатии «Хиёнат»-ро ҳуҷҷати тасдиқкунандаи террористӣ будани ТТЭ ҲНИ номид.

ФИРЕФТАИ ДУРӮҒҲОИ КАБИРӢ НАШАВЕД!

ВОКУНИШ. Ватан! Чӣ гуна калимаи зебост, сода, дилнишин ва равон. Дар он ҷаҳон - ҷаҳон маъно нуҳуфтааст. Ватан болу пар, бахту иқбол, орзу ва умеди инсон мебошад. Ҳифзи Ватан, ҳимояи манфиатҳои давлат, таҳкими истиқлолият, амният ва иқтидори мудофиавии он вазифаи муқаддаси шаҳрванд аст.

АМАЛҲОИ МОРҲОИ ЗАҲҲОКӢ ДАР ФИЛМИ ХИЁНАТ

ВОКУНИШ. Терроризм ва экстремизм, ки вабои имрӯзаи асранд, ҷомеаи ҷаҳониро бештар аз ҳар вақти дигар ба ташвиш овардаанд. Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳанӯз чанд сол пеш бо эҳсоси ин хатар ҷомеаи ҷаҳониро ҳушдор дода буданд, ки ба он бетафовут набошанд ва дар ин самт тадбирҳои заруриву муассир биандешанд.

БАДХОҲИ КАСОН ҲЕҶ БА МАҚСАД НАРАСАНД

ВОКУНИШ. Роҳбарият ва ҳаммаслакони ТТЭ ҲНИ барои сарзамини аҷдодии худ ва мардуми Ҷумҳурии Тоҷикистон ба ғайр аз амалҳои ноҷавонмардона, ноором сохтани ҷомеа, кирдорҳои ғаразноку ваҳшоният, куштору ғоратгарӣ, халалдор намудани зиндагии шоистаи мардум ва аз ҳама сангинаш хиёнат ба ин миллат дигар кореро анҷом надодаанд.

СУЛҲ - АСОСИ ЗИНДАГӢ

АНДЕША. Сулҳу амонӣ асоси зиндагӣ, хушбахтиву шодкомиҳо буда, ба туфайли он одамон бо хотири ҷамъ, баҳри ояндаи дурахшон, баҳри ободии диёру хонадони худ меҳнат мекунанд. Сулҳ шоистатарин неъмати рӯйи замин аст. Бале, мехостам дар бобати ин мавзӯъ фикру андешаҳоямро баён намоям.

ХИЁНАТРО НАМЕБАХШЕМ!

ВОКУНИШ. Баъди тамошои филми «Хиёнат» боз як бори дигар он рӯзҳои шуме, ки Тоҷикистони азизам бо марг даст ба гиребон буду аз дасти наҳзатиҳои палид харобу валангор гашта буд, пеши назарам омад. Дар он рӯзҳои мудҳиш кӯдаки шашсола будам, айёми шӯхиву бозӣ, давутозӣ.

Х И Ё Н А Т

ВОКУНИШ. Соли 1991 Тоҷикистон аз соҳибистиқлолии худ эълон намуд. Дар аввали мардуми мо ин неъмати Худодоро ба маҷрои созандагиву бунёдкорӣ равона карда натавониста, дар натиҷа ҳар гурӯҳҳои кучак ва ҳизбҳои сиёсӣ барои ба даст овардари ҷилави сиёсат ба майдон ворид шуда, дар кишвар ҷанги шаҳрвандӣ оғоз гардид. Ҷанги шаҳрвандӣ дар Тоҷикистони нав соҳиюистиқлолгашта таҳмилӣ буд.

АЗ ТАЪРИХИ ИНТИХОБОТҲОИ ҶАҲОН

АНДЕША. Дар замони муосир интихобот яке аз меъёрҳои асосие мебошад, ки ба воситаи он иштироки шаҳрвандон дар ташакули мақомоти ҳокимияти давлати таъмин карда мешавад. Ҳамчунин дар амал татбиқ намудани ҳуқуқҳои сиёси шаҳрвандон аз интихобот вобастагии зиёде дорад.

ҲАР КӢ БАР ДУШМАНИИ ХАЛҚ РАВОН АСТ, ЧУ БАҲР, ЗУД БОШАД, КИ САРИ ХЕШ ЧУ ГИРДОБ ХӮРАД!

ВОКУНИШ. Интихобот-инъикосгари ҷомеаи демократӣ буда, халқ озодона дар ҳаёти сиёсии давлат иштирок ва ояндаи худро тарҳрезӣ менамоянд. Ҳар як интихобот боз як давраи рушди навини давлатро мекушояд, зеро ҳар як интихобот ақидаҳои нав, нақшаву барномаҳои навро дар бар мегирад.