ВОКУНИШ. Дар ҷомеъаи имрӯза метавон бо шахсоне вохурд, ки баҳри пайдо кардани “нуфузу обрӯ” ва ё як луқма нон қодиранд, аз баҳри тамоми муқадассот; “ Ватан, модар, дин, мазҳаб, виҷдон”, ба осонӣ гузаранд. Албатта, ризқу рузиро метавон бо тамоми корҳои зишт пайдо намуд, аммо боварию эътиқоди мардумро наметавон бо фитнаандозӣ, дуруғбофӣ, ғаразӣ шахсӣ, ва дигар амалҳои фармоишӣ ба даст овард.