ВОКУНИШ.Чанде пеш яке аз меросбарони ташкилоти ифротии наҳзат роҳбари кунунии он аз тарқи шабакаҳои интернетии иғвоангез беш аз як соат кӯшиш кард, то ягон матлаби мантиқиро баён кунад. Азбаски дар гуфтораш ягон иддаои солим ҷой надошт, гуфтаҳояш шаф-шафи шафтолуи хомро мемонданд. Ҳоло ҳамаи ҷомеаи кишвар пурра дарк кардаанд, ки муборизаҳои ҳизбу ҳаракатҳои сиёсӣ, бо нокомиҳову фоҷиаи миллӣ ба поён мерасад. Чунки дар он хостаҳои гурӯҳии наҳзатиён аз манфиатҳои миллӣ болотар гузошта шудаанд.
Роҳбари фирории наҳзатиён дар гуфтугӯи бепояву бемояи худ бо тамоми ҳастӣ намехост аз дастовардҳои солҳои охири мамалакати мо ёдоварӣ кунад, зеро дар он сурат номбар кардани ғалабаҳои пай дар пайи кишварамон, аз шикасти ӯ бо дастаи асолатбохтааш дар ҳама ҷабҳаҳо гувоҳӣ медод. Ҳамакнун бо даст гирифтан ба ҷавонони муҳоҷир чашм ало кардаанд. Ба каллаи пучашон бояд як чизро ҷой кунанд, ки ҷавонон ба муҳоҷират барои меҳнат кардан мераванд, на барои ифротӣ шудан. Билохира худашон ба шикасти хеш иқрор мешаванд. Хостаҳои аҳримании наҳзатиён- бадхоҳони миллат ҳеҷ гоҳ амалӣ нахоҳанд шуд!
Бадхоҳони миллат, ки худ пули муфт аз ҷайби хоҷагони худ ба даст меоваранд, бечунучаро метавонанд ба ҳар кишвару давлатҳои хостаашон сафар кунанд. Дар сомонаҳо ҷор мезанад, ки муҳоҷирони тоҷик дар ин ё он давлат зиндагии хуб доранд. Бо ин гуфтаҳояшон мехоханд, ки мо ҳам давлати тинҷу ободи худро монда, ба давлатҳои хориҷ равона шавем. Давлатҳои Аврупо ки худ кишварҳои рушдёфтаанд, дар муддати тӯлони хело хуб тараққӣ кардаанд, бале солҳо меҳнат карда ба ин дараҷа расиданд. Пас мо хам бояд, аз паи ободонии давлати худ бошем, на аз пайи ҳизббозӣ.
«Тоҷикистон сарзамини пурганҷ аст, вале бойгарии асосии ин фарзандони бонангу баномус ва бофарҳангаш мебошад»- иброз доштааст Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон нисбати ҷавони кишвараш. Тоҷикистон давлати ҷавон ва аз лиҳози аҳолӣ аксарияташро ҷавонон ташкил медиҳанд. Мардуми шарафманди мамалакат аз он шукрона мекунанд ки давлати мустақили худро доранд, Истиқлолияти худро дорад ва дар фазои сулҳу субот зиндагонӣ мекунанд. Ҳастанд бархе аз миллатҳо¸ки сатҳашон аз мо бештаранду, аммо давлати худро надоранд, дар ҳар кишвару давлатҳои дунё овораву саргардон гаштаанд.
Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон сиёсати давлатии ҷавононро яке аз рукнҳои аввалиндараҷаи сиёсати Ҳукумати кишвар ҳисобида, ҳамеша таъкид медоранд, ки “Ҷавонон - нерӯи фаъолу боғайрат, қувваи созандаи ҷомеаи моро ташкил медиҳанд».
Пешвои мо нисбати чавонон, манфиатҳои миллӣ, Истиқлолияти давлатӣ, волоияти қонун, ташаккули татбиқи сиёсӣ ва маънавии ҷавонон, зиракии сиёсии онхо сухан карда, даъват ба амал овард, ки насли ҷавони кишвар аз бегонапарастию хурофот дур бошанд.
Хулоса мо ҷавонон бояд баҳри ҳифзи Ватани азизамон Тоҷикистон кӯшиш намуда, бар зидди ҳар гуна зуҳуроти бегонапарастӣ мубориза барем. Аз таърихи давлати соҳибистиқлол ва ниёгони худ, забону фарҳанги миллиамон ифтихор намуда, баҳри дифои онҳо аз ҳар гуна омилҳои зараровар пайваста талош меварзем.
Толибов Исмон, узви Гурӯҳи вакилии ҲХДТ дар Маҷлиси вакилони халқи ноҳияи Панҷ
