ВОКУНИШ. Воҳимаандозӣ хоси ашхоси характери сустдошта аст. Воҳимае, ки сарвари ТТЭ ҲНИ ва хаммаслаконаш пеш меоранд, аз сабаби оҷизиашон пешорӯи тараққиёти рӯзафзуни кишвари тозаистиқлолу пешрафтаи Тоҷикистони мо аст.
Гузашта аз ин, сарвари ҳизби мамнуъгаштаи наҳзати ислом Муҳиддин Кабирӣ ва ҳаммаслаконаш дар хориҷи мамлакат иттиҳоде бо ном «Паймони миллии Тоҷикистон» барпо намуда, даъво доранд, ки гӯё дар Тоҷикистон сохтори демократӣ амалӣ намегардад, беқонунӣ ва беадолатӣ ҳукумрон бошад, ки ин комилан хатост!.
Муҳиддин Кабирӣ худро пуштибон ва дилсӯзи миллати тоҷик нишон дода, ободиву созандагӣ, пешрафту шукуфоӣ ва дар арсаи байналмилалӣ нуфуз пайдо кардани Тоҷикистонро дида наметавонад.
Иғвою дасисаҳои фитнаангезонаи Кабирӣ, ки тинҷиву аммонии Тоҷикистонро халалдор карданӣ ва онро боз ба гирдоби солҳои 90-ум кашиданӣ ҳастанд, ҳадду ҳудуд надорад ва таассуф, ки баъзе ҷавонони ноогоҳ ба тӯри аҳримании он меафтанд.
Боиси таассуф аст, ки чунин Созмони бонуфуз чун САҲА минбарро ба ТТЭ ҲНИ медиҳад ва бо ин роҳ нуфузи худро паст мезанад. Аммо тавре равандҳои муносибати ин ду гурӯҳ нишон медиҳад, вақтҳои охир ҳатто САҲА низ аз наҳзатиёни иғвогар безор гаштааст.
Барои ба ин мақсад расидан онҳо аз ягон роҳ рӯй намегардонанд. Агар ин тавр намешуд чаро Сулаймони Орзу яке аз фаъолони ҳизби террористӣ ба дасти Аёмиддин Сатторов, собиқ узви раёсати ҲНИ, ки дар ҷаласа иштирок ва баромад кардан мехост ва парда аз рӯи ТТЭ ҲНИ бардоштан мехост, навиштаҷоте рӯи коғаз бо матни «Зиндониҳои сиёсиро озод кунед» дода, расм гирифтан мехоҳад?! Магар ин муноқиша нест?
Вақт исбот менамояд, ки ТТЭ ҲНИ чун иғвогар шарике ва ҳамроҳе надорад ва агар дорад якто нимто кӯрдили гумроҳшуда дорад. Муҳиддин Кабирӣ ва ҳаммаслакони ӯ бозичаи дасти хоҷагони хориҷӣ мебошанд.
Сафарзода Шариф- узви гуруҳи вакилии ҲХДТ дар Маҷлиси вакилони халқи ноҳияи Кушониён
