ВАХШ. Бо мақсади иҷрои ҷадвали баргузории вохӯрию мулоқот дар корхона, муассиса, ташкилот ва деҳаю маҳаллаҳои ноҳияи Вахш дар нимсолаи дуюми соли ҷорӣ дар маҳаллаи Инқилоби ҷамоати деҳоти
Тоҷикободи ноҳияи Вахш бо иштироки кормандони масъли Кумитаи иҷроияи ҲХДТ дар ноҳияи Вахш хониши сиёсӣ вобаста ба самтҳои афзалиятноки фаъолияти ҲХДТ баргузор гардид.
Қайд гардид, ки либоси миллӣ як ҷузъи фарҳанги миллат ба шумор рафта, ёдгоре аз аждодонамон аст, ки дар тӯли қарнҳо шинамию зебандагиашро гум накардааст. Боиси хушнудист, ки солҳои охир таваҷҷуҳи Сарвари мамлакат, Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ба эҳёи ҳунарҳои мардумӣ, тарғибу ташвиқи либоси миллӣ, рушду инкишоф додани онҳо дар миёни мардум ва ба ин васила бо ҷойҳои корӣ таъмин намудани занону духтарон зиёд гардидааст.
Мо, тоҷикон мардуми сарфарозем, ки ҷумҳурии соҳибистиқлол, ягона, ҳуқуқбунёд, забон, урфу одат ва либоси ба худ хос дорем. Пас, шукронаи ин ҳама неъматҳои беназирро кард, ки бо ҷонбозиву шабзиндадориҳои Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба даст омаданд. Месазад, қайд намоем, ки ин мероси арзишмандро чун гавҳараки чашм ҳифз намуда, бегазанд ба ояндагон ба меърос гузорем.
