АНДЕША. Дар маҳалла аз роҳ мегузаштаму садои зани калонсоле ба гӯшам расид, ки нафареро бо меҳр васф намуда истода, мегуфт ба падараш раҳмат, дар ин вақт тарбия кардани писар кори саҳлу осон нест, як коргари оддӣ фарзандашро дуруст тарбия дода наметавонаду...
Ба зан наздик шудаву салом додам ва ҳисси кунҷковиам боло гирифт аз ӯ пурсидам, холаҷон дар бораи ки сухан гуфта истодаед?
Модар, ки медонанд ман омӯзгорам дар ҳол гуфтанд:
-Аз Душанбе омадам, ин қадар зебогию ободкориҳоро дида дилам ба зиндагӣ дубора гарм шуд, ин ободиро бин тамоми мардуми Душанбешаҳр аз раиси навашон Рустамҷон миннатдоранд ман ҳаминро мегӯям, ки Президенти мамлакат дар баробари як давалати ноободро обод кардану онро роҳбарӣ кардан, фарзандеро тарбия кардааст, ки ҳазорон нафар раҳмат мегӯяд.
Ин андешаи фақат як нафар, чунин фикрро ҳазорон модари тоҷик доранд, зеро ба он боваранд, ки муҳтарам Рустами Эмомалӣ ба ҳар вазифае, ки таъин шаванд, дар он муваффақ мешаванд ва чун Пешвои миллат барои беҳбудии зиндагии миллат талош меварзанд.
Ҳамагон шоҳидем, ки аз тарафи Пешвои муаззами миллат таъин намудани муҳтарам Рустами Эмомалӣ на ба хотири мансаб, балки ба хотири ободкорию созандагии пойтахти азизамон буданд, агар муҳтарам Рустами Эмомалӣ дар самти роҳбарӣ мисли падар бо виқору серталаб намебуданд, магар Душанбе дар як муддати кӯтоҳ чунин шаҳри орзуҳо шуда метавонист?
Барои он ки муҳтарам Рустами Эмомалӣ ба ин вазифа расанд, аз тарафи Президенти мамлакат дар вазифаҳои гуногуни давлатӣ аз санҷиш гузаштаанд ва баъд аз он бовариро сазовор шудаанд.
Он душманони нотавонбине, ки чун буздилон паси парда сухан мегӯянд, аз тамошои воқеии Душанбеи азиз бархӯрдор нестанд ва ҳам имрӯз мардуми шарафманди тоҷик бо ду сухани пучи Шумо фирефта намешаванд. Танҳо боварии ҷавонони Тоҷикистон ва дуои неки падару модарон ва донишу таҷрибае, ки аз Падар омӯхтаанд басандааст, ки муҳтарам Рустами Эмомалӣ бо он ниятҳои неке, ки доранд ба Ватани азизамон сарбаландона хидмат намоянд.
Раҳмонова Маҳбуба, мудири бахши омори Кумитаи иҷроияи ҲХДТ дар ноҳияи Ёвон
