ВОКУНИШ. Шахсияти номуси мардияш аз дастрафта ва аъзои Ташкилоти экстремистиву террористии собиқ Ҳизби Наҳзати Исломӣ иғвоангезу ватанфурӯш Муҳаммадиқболи Садриддин, имрӯз дар хориҷи кишвар шармандавор ва беномусона шабакаеро бо номи «Ислоҳ» таъсис додааст, ки воқеан боиси шармандагии ин хиёнаткор буда, ин шабака ниёз ба ислоҳи соҳибонаш дорад. Вақте ки аз минбари ин шабака тавассути шабакаҳои иҷтимоӣ нафаре сухан мегӯяд, ки кайҳо боз номуси мардии худро аз даст додааст, магар созгор нест, ки сараввал ин номуси аздастрафтаи худ ва ҳаммаслаконашро ислоҳ намояд.
Дар мавриди дигар Муҳаммадиқболи Садриддин, ки имрӯз дар таърихи миллати тоҷик ҳамчун як ватанфурӯши хиёнаткор номаш сабт гардидааст, бо кадом рӯю виҷдон, метавонад аз покиву назофат сухан гӯяд? Шояд вай фаромӯш кардааст, ки: «ҷавонмарди ҳақиқӣ он шахсиятест, ки на аз хориҷи кишвар, балки дар Ватани худ якҷоя бо миллаташ баҳри ободӣ камари ҳиммат мебандад. На ин ки аз дур ҳамчун иғвоангез ва фитнагар сухан мегӯяд».
Ғафуров Сайдамир, узви гурӯҳи таҳлилии назди КИ ҲХДТ дар ноҳияи Панҷ
