ВОКУНИШ. Имрӯзҳо хоинони давлату миллат террористони наҳзатӣ нақшаҳои бадхоҳонаи худро обу ранги дигар дода гумон доранд, ки ин нақшаҳои бадхоҳонаи онҳо нисбати миллату давлатро аз ҷониби мардуми кишвар дастгирӣ меёбаду амволи касифонаи солҳои 90-уми асри гузашта содирнамудаи худро боз такрор намоянд. Хушбахтона, мардуми шарифи Тоҷикистон ин нияти бади онҳоро фаҳмида, бар зидди нияти бади наҳзатиҳо бархостанд, зеро ҷиноятҳои зидиинсонӣ ва зиддимилии ин ташкилоти террористӣ сабаби ҷангӣ шаҳрвандӣ гардида, боиси марги садҳо ҳазор шаҳрвандони кишвар шударо ҳеҷ фаромӯш нахоҳанд кард.
Пас аз созишномаи сулҳ ва ризоияти миллӣ ин ташкилоти террористӣ аз ғаразу нақшаҳои бадхоҳонаи худ даст накашида, аз озодиву имконҳое, ки дар заминаи ин созишнома ба даст оварда буданд, истифода карда ба террору куштор машғул шуда, кӯшиш намуданд, ки ҷомеаро сахт мазҳабиву хурофотӣ ва таасубзада намояд. Афкори пучу бемағзи ин ҳизби террористӣ зеҳни ҳазорон ҷавонони ноогоҳу камтаҷрибаро мағзшӯи намуда, сабаби ба гуруҳҳои террористӣ пайваст шудани онҳо гардид.
Саркардагони ҷиноятпешаи ташкилоти террористии ТТЭ ҲНИ, ки имрӯзҳо дар хориҷи кишвар паноҳ мебаранд, дар мубоҳисаю баромадҳои худ дар ВАО ва шабакаҳои иҷтимоӣ бо нақзи созишномаи сулҳ ва ризоияти миллӣ ҳокимияти феълиро гунаҳкор менамоянд. Ҳол он ки аксарияти қонуншиканиҳо ва ноором сохтани вазъи ҷомеа аз ҷониби аъзо ва раёсати ТТЭ ҲНИ коргардонӣ шудааст. Аз ин рӯ, дар поймол кардани принсипҳои созишномаи сулҳ низ маҳз аз ҷониби худи ин ташкилоти террорисӣ мавриди роҳандозӣ мегардид. Равшантарин далели он Абдуҳалим Назарзода аст, ки бо дастури ТТЭ ҲНИ даст ба силоҳ бурд ва боиси куштору хунрезӣ гардид. Роҳбарияти фирории ТТЭ ҲНИ дар хориҷи кишвар аз дини мубини ислом суистифода карда, бо дастгирии хоҷагони хориҷиашон аз худ чеҳраҳои сиёсӣ мушкилосонкун вонамуд менамоянд. Вале дигар аҳли ҷомеа, бахусус мардуми шарифи Тоҷикистон найрангҳои шуморо медонанд ва ҳеҷ гоҳ дигар шуморо дастгирӣ намекунанд.
Наҳзатиҳо аз миллату мазҳаб ҳарф мезананд, вале аввалин хиёнаторо ба миллату мазҳаб кардаанд. Хиёнати ТТЭ ҲНИ ба миллат он аст, ки ба хотири пулу мол иродаи кишварҳои бегонаро зидди миллату Ватани худ амалӣ намуда, як бозичаи сиёсӣ дар дасти доираҳои хориҷии манфиатдор гардидаанд. Наҳзатиҳо динро ҳам ба омили хатарноки ҷомеа табдил доданд.
Дар таърихи давлатдории мо тоҷикон баъд аз шикасти аҳди Сомониён дар тӯли таърихи ҳазорсолаҳо дигар мо натавонистем давлати миллӣ дошта бошем. Хушбахтона, имрӯз мо Истиқлолияти давлатии худро эълон намуда, давлати миллии худро бунёд намудем. Дар 29 соли Истиқлолияти давлатии ба даст омада борҳо шоҳиди хиёнат гардидем, ки ҳамаи онҳо аз тарафи наҳзатиҳо сар заданд. Имрӯз ҳар фарди миллатро зарур аст, ки чунин амали ноҷавонмардонаро маҳкум намояд ва ҳамагӣ дастаҷаъмона ин арзишии олии сиёсӣ Истиқлолияти давлатиро ҳифз намоем ва пояҳои онро таҳким бахшем. Ва ба ҳеҷ як ташкилот ва гурӯҳҳои ҷоҳталабонаю мақоматхоҳонаи душманони миллату Ватан ҳеҷ гоҳ роҳ намедиҳем, ки барои аз байн бурдани давлати тозаистиқлоли тоҷикон талош варзанд.
Имрӯзҳо тамоми мардуми кишварамон дар фазои сулҳу оромӣ ба сар мебаранд ва зина ба зина иқтисодиёти кишварамон рушд карда, масъалаҳои иҷтимоӣ ҳалли худро пайдо карда истодаанд. Ҳамаи мушкилотро мо танҳо дар сулҳу осиштагӣ бароварда карда метавонем.
Мардуми шарифи кишварамон имрӯзҳо дар остонаи баргузории интихоботи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон қарор доранд. Ҳар як ҳодисаи сиёсие, ки дар ҷомеа ба вуқуъ мепайвандад, ба ҳар шахс таъсири бевосита мерасонад ва дар ташаккули шахсияти ӯ нақши муҳимеро мебозад. Интихобот раванди сиёсӣ ва ҳуқуқии ҷомеа буда, ҳамчун василаи таъминкунандаи камолоти сиёсӣ ва рушди ҷомеа ба шумор меравад. Дар марҳилаҳои баргузории интихоботи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон вазъи сиёсӣ, сатҳи рушди иҷтимоию иқтисодӣ. Вазъи рӯзгори мардум омилҳои муҳиме мебошанд, ки ба рафти инитихобот ташкилу баргузории он таъсири бевосита мерасонад.
Душманони давлату миллат наҳзатиёни фирорӣ бо истифода аз маъракаи муҳими сиёсӣ - интихоботи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон дар сомонаҳои интернетӣ ҳар гуна иғвою дассисаҳо, маводҳое паҳн мекунанд, ки саропо иттиолоти дурӯғ буда, бо воҳимангезиҳои барзиёд, сари мардумро гиҷ месозанд. Гурӯхҳои ифротӣ душманони миллат нисбати Тоҷикистони соҳибистиқлол аз хориҷи кишвар эродҳое мегиранд, ки фақат ба хотири ғаразҳои сиёсӣ буда на ба хотири рушди давлати миллӣ ва тавонманд шудани миллати тоҷик мебошад. Эътирозҳо ва сухани гурӯҳҳои ифротӣ ё худ наҳзатиёни террористӣ ба амнияти миллии мо заррае ҳам таъсир расонида наметавонад. Суханони муғризонаву бепояе, ки аз забони онҳо мунтазам садо медиҳад, пучу бемағз буда, мардуми шарифи кишвар ба он заррае ҳам бовар надоранд.
Бо итминони комил гуфтан мумкин аст, ки мардуми шарифи Тоҷикистон ин маъракаи муҳими сиёсиро дар сатҳи баланди ташкилӣ мегузаронанд ва он ҷомеаи моро боз ҳам муттаҳиду ягона мегардонад. Номзади арзандатаринро интихоб намуда, дар роҳи созандагию ободкорӣ ва рушди давлатдории миллӣ қадамҳои устувор мегузоранд. Ҳар як нафари мо бояд шукрона аз он кунем, ки баъди ҳазорсолаҳо соҳиби давлати соҳибистиқлол шудем ва тақдири худро ба дасти худамон гирифтем.
Аз ин ҷиҳат ҳар як фарди миллатро зарур аст, ки масъулиятшиносона ва содиқона вазифаи худро анҷом диҳад, сулҳу суботи кишварамонро чун гавҳараки чашм ҳимоя намоем ва бар зидди душманони миллат, бахусус роҳбарияти фирории ТТЭ ҲНИ муттаҳид бошем. Ба ҳар амалҳои ноҷавонмаврдонаи онҳо, ки дар шабакаҳои иҷтимоӣ дар ҳаққи фарзандони бедордилу ватандӯсти кишвар, ки имрӯзҳо барои рушду пешравии он шабу рӯз пайваста заҳмат мекашанд, бетараф набуда, барои саркубу хомӯш намудани туҳмату буҳтонҳои онҳо вокунишҳои фаврӣ нишон диҳем, ҳушёрӣ ва зиракиву худшиносиро аз даст надиҳем ва барои пешгирии ифротгароӣ дастаҷаъмона мубориза барем.
Р. Кабирова, вакили Маҷлиси вакилони халқи ноҳияи Носири Хусрав
