ВОКУНИШ: Аслан бигирем, аз ибтидои таъсиси ҳизби наҳзати ба ном ислом, мардуми Тоҷикистон онро намепазируфтанд, зеро аз таҷрибаи давлатҳои хориҷӣ, ки дар он кишварҳо ҳизбҳои исломи мавқеи фаъол доштанд, маълум буд, ки сиёсӣ сохтани дин ҳеҷ гоҳ сулҳу субот ва пешрафт намеорад.
Дин бояд поку озода бимонад, дин ба сони офтобест, ки аз нурҳои ҷонбахши он ҳамагон бояд истифода баранд ва дар ниҳоят диндори як кори доимии шахс бо Худои хештан аст.
То ба кай хизмати хоҷагони хориҷиро мекунанд?
Эй ҳаромхӯрҳои наҳзатӣ, хоинону мазҳабфурӯшони ТЭТ НАҲЗАТИҲО садқаи номи ислому Тоҷикистонтон кунад, магар то ҳол огоҳ нестед, ки фаъолияти террористии Шумо ва пайравонатон дар тамоми қаламрави мамлакат ва берун аз он маълум гардидааст?.
Охир, бо дигар намудани номатон «Паймони миллӣ» ва суханҳои беасосу дурӯғбофиҳо, туҳматзаниҳо танҳо обрӯи набудаатонро костатар мегардонаду боқи хеҷ...
Туфу бар ақлу идроку фаҳмишатон, туф-туфу гуфти русҳо туфу к черту!
Муҳаммадовуд Ҳалимов,
раиси Кумитаи Иҷроияи
ҲХДТ дар ноҳияи А. Ҷомӣ
