АНДЕША. Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон, саъю талош ва заҳматҳои шабонарўзии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба мардуми тоҷик имконияти фаррох ба миён овард, ки таърих, маданият, фарҳанг ва анъанаҳои миллии ин сарзамини соҳибтамаддунро аз нав зинда гардонем.Имсол бо шукргузорӣ аз озодию оромии кишвар бо танини таронаи Ваҳдат ин миллати шарафманд 28- умин солгарди Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистонро ҷашн мегиранд.
Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз рӯзҳои нахустини давлатдорӣ то имрӯз соҳаи маорифро самти афзалиятноки кишвар ва омӯзгоронро шаъну шарафи ҷомеа маҳсуб медонанд ва таъкид менамоянд: “Фарзандони мо бояд соҳиби Ватан ва фарҳанги миллӣ буданашро дарку эҳсос намуда, дар ҷомеаи ҷаҳонӣ мақому манзалати худро пайдо карда тавонанд”.
Дар даврони истиқлолият Ҳукумати мамлакат бо мақсади рушди босуботи соҳаи маориф ҳамчун самти афзалиятноки сиёсати иҷтимоӣ тамоми тадбирҳои заруриро амалӣ менамояд.
Маҳз тавассути сиёсати хирадмандона ва ташаббусҳои созандаю бунёдкоронаи Пешвои миллат насли даврони истиқлол ҳамчун шахсиятҳои соҳиби дониши амиқ, маърифати баланд ва ҷаҳонбинии васеъ ба воя расида, дар замири онҳо беҳтарин хислатҳои инсонӣ покдилӣ, ростқавлӣ, башардӯстӣ ва масъулиятшиносӣ парвариш ёфтааст, зеро ба ақидаи Пешвои тоҷикон танҳо насли наврасе, ки бо донишу хулқу атвори нек мусаллаҳ аст, метавонад сафинаи ояндаи кишвари азизамонро бидуни шикасту рехт ба соҳили мурод бирасонад.
Танҳо неъмати истиқлолият буд, ки мардуми шарафманди тоҷик, зери ҳидояту роҳнамоиҳои Пешвои муаззами миллат, дар самти корҳои созандагию бунёдкорӣ камари ҳиммат баста, дар ин росто садҳо муассисаҳои нави таълимӣ бо таҷҳизоти наву замонавӣ ва тамоми шароитҳои лозима сохта ба истифода додаанд, ки ин анъана метавонад, дар солҳои начандон дур сармояи рушди инсониро дар ҳолати зарурӣ таъмин созад.
Шукри истиқлоли давлат мекунам,
Шукр аз ин бахту саодат мекунам.
Лаҳза-лаҳза дам ба дам дар ҳар қадам,
Шукр аз Пешвои миллат мекунам.
Қайд кардан бамаврид аст, ки истиқлолият на танҳо ифтихор, балки барои ҳифз кардани ин неъмати бебаҳо заҳмат кашидан, меҳнат кардан, сохтану бунёд кардан ва ободу зебо гардонидани ҳар як гӯшаю канори кишвари азизамон аст.
Пас месазад, ки ҳар як шахси соҳибватан, аз ҷумла мо омӯзгорон бояд ба қадри ин сарвати бебаҳо бирасем ва онро ҳамчун гавҳараки чашм ҳифз намоем ва бо шукргузорӣ аз чунин давлати соҳибистиқлол, кишвари ободу зебо дар фазои ваҳдату якдилӣ, ки назирашро дар ҳеҷ як гӯшаи канори берун аз марзи кишвар дарёфт кардан номумкин аст, зиндагӣ намуда, пайи боз ҳам ривоҷу равнақ ёфтани соҳаҳои илму техника, иқтисодиёт ва ғайраҳо камари ҳиммат бандем.
Дар фарҷоми сухан якояки Шуморо ба муносибати 28-умин солгарди Истиқлолияти давлатии кишвар табрику таҳният гуфта, дар кору рӯзгоратон бурдбориҳо хоҳонам.
Шукр мегӯям, ки аз нав халқи тоҷик шод шуд,
Боз аз нав хонадони тоҷикон обод шуд.
Ваҳдату сулҳу амонӣ шуд шиори тоҷикон,
Меҳнату илму маориф гашт ёри тоҷикон.
Ҳамдиёрон бахти мову тахти мо дар дасти ӯст,
То нагардем ғарқи дарё шасти мо дар дасти уст.
Мекунем бар вай дуо то ки бошад дар амон,
Ханда бошад, сулҳ бошад дар диёри тоҷикон.
Темурзода Фарзона, омӯзгори фанни забон ва адабиёти тоҷики муассисаи таҳсилоти миёнаи умумии №75 ноҳияи Ёвон
