АНДЕША. Дар саёрае, ки мо зист мекунем аз табиати бойи он ҳар лаҳза истифода мебарему аммо назди худ боре суоле намегузорем, ки ман бояд барои ин табиат чи корро анҷом диҳам. Чунин муносибати бетарафонаи мо ба табиат ҳар лаҳзаву ҳар рӯз сарватҳои онро мисли боду ҳаво, бешазору ҷангалзор, ҳайвонотҳои нодир хароб намуда, бештари манзараҳои зебояшро нобуд сохтаем.